In 1992 verscheen van de hand van de Raad van Europa in Straatsburg het Handvest voor de streektalen of talen van minderheden. In dit Handvest wordt de visie van Dols c.s. opnieuw verwoord. En het is deze visie die sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw voor Veldeke Limburg het uitgangspunt vormt voor de benadering van de Limburgse dialecten. Op basis van deze moderne visie is het initiatief van Veldeke Limburg het Limburgs te erkennen als streektaal in februari 1997 gehonoreerd. De visie op taal/dialect van de Stichting sluit hier naadloos bij aan: het Sittards is een volwaardig, eigentijds taalsysteem.
Een tweede uitgangspunt is de spelling. In het verlengde van de erkenning van het Limburgs als streektaal heeft de Raod veur ’t Limburgs en Veldeke Limburg een werkgroep in het leven geroepen om tot een nieuwe standaardisatie van de spelling te komen.
Dit nu is de algemeen aanvaarde schrijfwijs voor onze dialecten: Spelling 2003 voor de Limburgse dialecten. Samenvattend kan men de twee peilers van de Stichting als volgt definiëren:
- de taalvisie zoals verwoord in het Europees Handvest: een dialect wordt gezien als een volwaardig hedendaags taalsysteem;
- de Spelling 2003 van de Limburgse dialecten.
Haar motto luidt dan ook; Wae zien taal respecteiert, cultiveiert die ouch. Dit betekent met andere woorden o.a. dat het schrijven en spellen van het hedendaagse Sittards zeker niet vrijblijvend is; het niveau van verzorging komt in feite overeen met dat van de Standaardtaal.
Leken kunnen met vragen voor advies over dat Sittards taaleigen terecht bij de Sjriefwiezer bij de Stichting.